مقدمه
صحبت از مسائلی چون واماندگی یا خستگی در ارتباط با فعالیت بدنی؛
تداعی لاکتات یا اسید لاکتیک به عنوان علت اصلی
تصور عموم : لاکتات به عنوان یک محصول نهایی زاید طی فعالیت ورزشی
این تصور سابقه ای 200 ساله داشته است
تحقیقات یک قرن اخیر به وضوح نشان داده اند:
لاکتات در عضله و خون طی فعالیت ورزشی فزاینده تجمع می یابد
لاکتات خون و عضله پس از فعالیت ورزشی وامانده ساز در بالاترین مقدار قرار دارد
فرمول الگوی سنتی لاکتات- فعالیت ورزشی شدید, کمبود اکسیژن و خستگی
1808شناسایی
1891 نسبت غلظت لاکتات در عضلات وامانده حیوانات با فعالیت عضله
1907 اسید لاکتیک در پاسخ به انقباض عضلانی در عدم حضور اکسیژن ظاهر می شود
بدنبال انقباض عضلانی زمانیکه اکسیژن حضور داشته باشد لاکتات ناپدید می شود
1923 یک مطالعه مروری تاریخی : ( ابن محققان جایزه نوبل را دریافت کردند)
شناسایی و نامگذاری ”چرخه اسید لاکتیک“ (تبدیل گلیکوژن به اسیدلاکتیک و برعکس)
و شناسایی دو مسیر مجزای تولید انرژی برای انقباض عضلانی (هوازی و بی هوازی)
1924افزایش اسید لاکتیک در شروع فعالیت ورزشی, نتیجه مستقیم کمبود اکسیژن مدل وام اکسیژن
این تحقیقات زمینه ای شدند تا در 20 سال بعدی تحقیقات به دنبال اثبات لاکتات به عنوان علت خستگی بپردازند
در این میان تنها تحقیق کری در سال 1933 نشان داد لاکتات می تواند در کبد دوباره به گلوکز تبدیل شود
1985 پذیرش آستانه بی هوازی
این آستانه به عنوان یک نقطه چرخش مطرح شد که در آن سیستم بی هوازی به عنوان منبع اصلی
تامین انرژی محسوب می شود و به همراه آن غلظت لاکتات بالا می رود
